Zduplikować panu konto?

Korzystając z urlopu udałem się do placówek kilku banków, bo porządki w finansach robić trzeba, a taka mała „rozpierducha” zawsze raduje serce. Jeszcze się nie zdarzyło, żeby nie było wesoło podczas moich bankowych działań. Tak było i tym razem. Poczytajcie.

Jak zamknąć kartę kredytową

W pierwszym banku zrezygnowałem z karty kredytowej. I tak jej nie używam a bankowi eksperci wymyślili sobie prowizję „za posiadanie”. Poprzednio skończyło się tak, że odmówili zamknięcia karty bez konsultacji z ekspertem przez telefon.

Tym razem szykowałem się na „gwiezdne wojny” a tu pani dała formularz rezygnacji, który po przeczytaniu podpisałem a pani terminalnie przecięła kartę. Która ostatecznie zostanie rozliczona i zamknięta za miesiąc Nono, postęp, zmiana procedur, wreszcie się da.

Jako czołowy lokalny prowokator, na odchodne, rzuciłem:

a nie będą teraz do mnie dzwonić konsultanci, żebym się rozmyślił?

Kobieta zamyśliła się:

a wie pan co, to całkiem możliwe.

I tak sobie myślę, że gdy zadzwonią, to wyrażę ubolewanie, że ja to bym i pewno karty się nie pozbywał, ale pani w banku mi ją „kilim” zrobiła i nie ma już niestety tematu.

Już prawie amerykański obywatel

To wszedłem do drugiego banku, co też sobie prowizję za niewystarczająco wykorzystywaną (mrrrrau!) kartę wymyślił. W kwestiach prowizji to jestem ekspertem – szczególnie jeśli chodzi o przyjmowanie informacji od banku, który zapragnie informować mnie za pomocą płytek CD.

Kartę oddałem, w końcu stateczny i żonaty człowiek jestem, nie będę kart niecnie za pieniądze wykorzystywał (pod osłoną nocy?). A pani mnie pyta, uaktualniając dane, czy aby nie posiadam… amerykańskiego obywatelstwa! Zaskoczyła mnie na dwie milisekundy, ale cóż, ja bardzo lubię takie niespodziewane słowne potyczki. Poprosiłem więc, jeśli to jest w jej gestii, że może mi w pakiecie do konta dorzucić. I już, już się witałem z Teksasem i tym rzędem karabinów, co sobie nabędę, żeby na strzelnicy później wdychać zapach napalmu o poranku a tu … ZONK. To niestety standardowe pytanie narzucone jakimś tajnym układem europejsko-amerykańskim. Ponoć wszystkich będą o to pytać. Na nic moje zapewnienie, że kiedyś, dawno, dawno temu byłem Murzynem i grałem w NBA. Nie i już. Z obywatelstwa nici.

Przy okazji, absolutnie zagadana przeze mnie sympatyczna pani nieopacznie zdradziła mi lokalizację jeszcze jednego banku w mojej miejscowości. Zdziwiłem się, u nich jeszcze konta ani karty nie miałem. I jest to świetny punkt wyjścia do kolejnej wizyty w banku.

Zduplikować panu konto?

Ale żeby nie było tak optymistycznie i „różołkowo”, to wczoraj jeden ze starszych osobników w mojej rodzinie pojechał (w asyście) uaktualniać adres przypisany do konta w banku. Obsługiwała go jakaś nowa adeptka sztuki bankowej. Wszystko było dobrze do momentu, w którym poprosił o wypłatę pieniędzy z konta.

Okazało się, że na koncie ma równe i absolutne zero. I to w każdej możliwej walucie. Zero i już. Choć jeszcze minutę wcześniej środki na koncie były. Otóż co się stało?

Pani tak skutecznie klikała, że zduplikowała konto. A środki finansowe niestety oporne są na rządowe programy socjalne, w tym na 500+, i rozmnożyć się nie chciały – zostały na starym rachunku. Tymczasem nowego (z zerowym saldem) zamknąć nie można było bez współudziału centrali.

Po pół godzinnym oczekiwaniu centrala (w łaskawości swojej) duplikat usunęła.

I na tym postanowiłem zamknąć aktywność bankową anno Domini 2016.